Articles in Dutch

Articles in Dutch

De belegerde gemeente

Dit is de enige manier waarop ik de gemeente kan beschrijven op het einde van het jaar 2022. En ik weet dat je denkt dat het een overdreven pessimistische kijk is, maar ik denk dat niemand van ons werkelijk beseft hoe erg de situatie is.

Gemeenten, leiders en gelovigen vallen overal af. De chaos door Charismania, zijn valse profeten, en de vele ketterijen uit het voorbije decennia verleidde en misleidde er velen, en toch bleef er een overblijfsel. Velen van hen die niet werden misleid door het grote aantal ketterijen van de Charismania werden gepakt door het elitarisme en het dood formalisme van het Calvinisme. 

Maar toen kwam het Christelijk nationalisme en zij die dachten te staan begonnen te vallen, de een na de ander. Dit bracht een gans nieuwe doctrine wat alleen maar kan beschreven worden als plaatsvervangende theologische steroïden. Het is een ding om te zeggen dat de gemeente Israël heeft vervangen, het is  ketterij van een andere orde om te zeggen dat een natie zowel Israël als de gemeente vervangt. Vooraleer je me zegt dat je dat nooit iemand hebt horen zeggen, heb je wel eens goed geluisterd naar wat nu wordt gepredikt van haast elke kansel in Amerika? Bijbelverzen die betrekking hebben op Israël of de gemeente worden toegepast op de natie. Dit is verdomde ketterij en toch prediken de meest gerespecteerde predikers van het land dit.  Bijvoorbeeld: de trend om te prediken dat  God Amerika oordeelt. Luister heel goed en je zal zien hoe ze teksten gebruiken voor de natie die van toepassing zijn op Israël en/of de gemeente. Amerika en elk ander land in de wereld was altijd reeds onder het oordeel van God omdat niets van de wereld en zijn systemen ooit gered werden of een verbond met God hebben, en “Wij weten, dat wij uit God zijn en de gehele wereld in het boze ligt.” (1 Joh 5:19).

Om maar te veronderstellen dat God plots begonnen is om Amerika te oordelen alsof het een ongehoorzame zoon is wat gewoonlijk universalisme wordt genoemd, dat we kinderen van God zijn, of dat zoonschap is bedeeld aan volken en naties wegens hun nationale status, of nog iets anders dan wedergeboren zijn. De Bijbel is duidelijk dat slechts zij die geloven in de Here Jezus de kinderen van God zijn. Geen enkele natie buiten Israël heeft nooit of zal nooit in zulke relatie komen. Om een natie “Christelijk” te noemen dient de meerderheid van de burgers wedergeboren te zijn, en dat is nooit gebeurd en het is heden verder van de realiteit dan ooit tevoren.  

Hier ligt het probleem. Deze predikers en bedienaars die zichzelf als wachters hebben opgesteld en die op het kwaad van Charismania hebben gewezen, hebben zich onderworpen aan het kwaad van het Nationalisme. Het feit dat ze dit niet hebben zien aankomen en zich onderworpen hebben toont dat ze geen echte wachters waren. Wat het Nationalisme wel bracht is een overblijfsel van het overblijfsel.

En toch is dat niet het einde. Zij die ontsnapten aan Charismania vielen voor het Nationalisme en zij die het Nationalisme overleefden vielen voor het Populisme – de volgende golf van misleiding. Populisme is de stem van het volk in het meervoud. Het is het geheel van de midden- en de lagere klasse die spreekt en vecht tegen de elite. Of zoals Elon Musk ons eraan herinnerde: Vox Populi, Vox Dei – Het woord van het volk is het Woord van God! De oproerkraaiers in de wereld hebben het volk opgezet tegen de waarheid, feiten, wetenschap, gevestigde waarden en autoriteit.

Wat gebeurt in de wereld zou de gemeente niet mogen beïnvloeden, maar het gebeurt. De geest van maffia-heerschappij is de gemeente binnengedrongen en er is een rebellie ontstaan tegen en een afwijzen van goddelijke mensen en door God aangestelde leiders, tegen orthodoxe doctrine en goddelijke tradities. We zijn hals over kop in de chaos van het boek Richteren gestort waar ieder deed wat goed was in zijn ogen (Rich. 17:6). Elk kind is de baas geworden van zijn familie en elke sukkel weet meer over doctrine dan door God gegeven leraars. De wereldse, vleselijke en onvolwassen mensen hebben het op zichzelf genomen de begiftigde bedieningen de stad uit te voeren en zichzelf te kronen als heersers over God’s volk. Met als resultaat dat we hier een vervulling zien van Spreuken 30:21-22: “Onder drie dingen beeft de aarde, ja, onder vier, die zij niet dragen kan: onder een slaaf, als hij koning wordt, en een nietsnut, als hij verzadigd wordt met brood; onder een versmade, als zij ten huwelijk wordt genomen, en een dienstmaagd, als zij haar meesteres verdringt.” YouTube is overladen met video’s met domkoppen die zichzelf leraars noemen, en door handige manipulatie een groot aantal volgers hebben vergaard. Er is geen plaats meer voor nederige, begiftigde en geoefende mannen van God.  Zij worden beschouwd als de elite die “bij definitie het kwaad zijn” en uitgeworpen moeten worden (2Tim. 4:3-4).

En toch is dit nog niet het einde. Eens dat het gepeupel de controle hebben en hun frustraties hebben geuit op de leiders, gaan ze zich keren tegen elkander. Wat Charismania niet verslonden heeft zal Nationalisme verslinden, wat  Nationalisme overleeft heeft zal buigen voor het Populisme en het overblijfsel van het overblijfsel zal uiteindelijk elkander verslinden wanneer individualisme het wachtwoord wordt. Individuele rechten overtroeft de verantwoordelijkheid voor het Lichaam van Christus wanneer iedereen zijn eigen belang zoekt ten koste van de gemeente. Het idee van offervaardigheid wordt overboord gegooid daar waar hedonisme de tijdsgeest en de geest van de gemeente wordt  (Fil. 2:21).

Uiteindelijk zal het overblijfsel van het overblijfsel de lauwwarme gemeente worden wat Jezus zo opstandig vindt (Open. 3:16). Ja er is ijver in overvloed voor alles behalve voor de Here Jezus en het Evangelie. Christenen groeien welbespraakt over politiek, samenzweringen, sport, materiële dingen, beroemdheden enz. maar wanneer het gaat over gebed, getuigenissen en het Woord blijven ze stil.  Ze bedrijven vele uren binge-watching naar het prulwerk van de wereld maar kunnen het kortste boek van de Bijbel niet in één keer lezen.  

Ja het is een vervulling van Joël 1:4 “Wat de knager had overgelaten, heeft de sprinkhaan afgevreten; wat de sprinkhaan had overgelaten, heeft de verslinder afgevreten; en wat de verslinder had overgelaten, heeft de kaalvreter afgevreten.”

En net zoals met Israël in de dagen van Joël is dit God’s oordeel op de (zichtbare) gemeente. Ja God is bezig met het oordeel maar hij oordeelt niet de natie maar wel de gemeente “Want het is nu de tijd, dat het oordeel begint bij het huis Gods; als het bij ons begint, wat zal het einde zijn van hen, die ongehoorzaam blijven aan het evangelie Gods?” (1Pet. 4:17). Dit is geen tijd om ons te verheugen maar een tijd om onszelf de vernederen onder de machtige hand van God.  

We zouden gemakkelijk kunnen wanhopen op het voortbestaan van de gemeente,  was het niet om de belofte van de grondlegger van de gemeente: “En Ik zeg u, dat gij Petrus zijt, en op deze petra zal Ik mijn gemeente bouwen en de poorten van het dodenrijk zullen haar niet overweldigen.” (Mat. 16:18). We moeten leren van Israël’s geschiedenis dat hoe groot de afval ook mag worden, er altijd enkelen zullen zijn die trouw blijven tot het einde.  Wat moeten we dan doen opdat we diegenen zijn die de huidige kwade tijd willen overleven?

Vooreerst dienen we nederig te zijn omdat “Hovaardij gaat vooraf aan het verderf, en hoogmoed komt voor de val”. (Spr. 16:18) en “Daarom, wie meent te staan, zie toe, dat hij niet valle.” (1 Kor.10:12). Er is geen plaats om te roemen dat “we het overblijfsel zijn”, de uitverkorenen, of beweren zoals Petrus “Petrus antwoordde en zeide tot Hem: Al zouden allen aanstoot aan U nemen, ik nooit! (Mat. 26:33).

Ten tweede dienen we een oprecht en levende relatie met de Here opnieuw aan te wakkeren: “Waakt en bidt, dat gij niet in verzoeking komt; de geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak. “(Mat. 26:41).

Ten derde dienen we te lezen, te geloven en te leven naar de Bijbel. Velen, zo niet de meesten van hen die misleidt zijn door de aangehaalde dwalingen hierboven zijn gevallen omdat ze geluisterd hebben naar de valse predikers en vloeiend hun verdraaïïngen van de Schriften hebben aangenomen omdat ze het Woord niet kenden. Maar de Bijbel kennen is niet genoeg als we er niet naar leven in elk aspect van ons leven. Misleiding vangt de mensen dikwijls die, door ongehoorzaamheid, hun oren hebben gesloten voor de waarheid. Vergeet de profetische updates, de laatste “openbaring” en de populaire predikers. Lees de Bijbel opnieuw met één doel – hoe de stem van de Herder je rechtstreeks leidt. Begin net nu en zet de dingen waarvan de Here jou in de Bijbel overtuigt om in de praktijk. Stop met luisteren naar de politiekers en samenzweringstheologen en stel je hart af op de hartslag van de Meester.

Ten vierde, versterk de banden van gemeenschap. Maak het goed met je broeder. We hebben de Here nodig en ook elkaar.  Toen Israël in dezelfde geestelijke toestand was “… spreken zij die de Here vrezen onder elkander, ieder tot zijn naaste: De Here bemerkte het toch en hoorde het en er werd een gedenkboek voor zijn aangezicht geschreven, ten goede van hen die de Here vrezen en zijn naam in ere houden.” (Mal. 3:16).

De Here weet in welke tijd we gaan leven en gaf ons zeer specifieke raad:  “Wij moeten onze eigen bijeenkomst niet verzuimen, zoals sommigen dat gewoon zijn, maar elkander aansporen, en dat des te meer, naarmate gij de dag ziet naderen”. (Hebr. 10:24-25).

En, “Want gij zijt geroepen, broeders, om vrij te zijn; (gebruikt) echter die vrijheid niet als een aanleiding voor het vlees, maar dient elkander door de liefde. Want de gehele wet is in één woord vervuld, in dit: gij zult uw naaste liefhebben als uzelf. Indien gij echter elkander bijt en vereet, ziet dan toe, dat gij niet door elkander verslonden wordt.” (Gal. 5:13-15).

De volgende tekst resumeert al het bovenstaande:

“Ziet dan toe, dat gij Hem, die spreekt, niet afwijst. Want als genen niet ontkomen zijn, toen zij Hem afwezen, die zijn godsspraak op aarde deed horen, hoeveel te minder wij, als wij ons afwenden van Hem, die uit de hemelen spreekt. Toen heeft zijn stem de aarde doen wankelen, doch thans heeft Hij een belofte gegeven, zeggende: Nog eenmaal zal Ik niet slechts de aarde, maar ook de hemel doen beven. Dit: nog eenmaal, doelt op een verandering der wankele dingen als van iets, dat slechts geschapen is, opdat blijve, wat niet wankel is. Laten wij derhalve, omdat wij een onwankelbaar koninkrijk ontvangen, dankbaar zijn en hierdoor God vereren op een Hem welbehagelijke wijze met eerbied en ontzag, want onze God is een verterend vuur.” (Heb. 12:25-29).

Anton Bosch – 16 december 2022